Specjalność nauczycielska (język polski)

Ostatecznie herezje, jak się wtedy mówiło, czyli wyznawcy buntu przeciwko Rzymowi, dały dużo kulturze polskiej przed rozpowszechnienie języka polskiego w piśmie. Reformacja jest niewątpliwie jeśli nie matką, to czcigodną akuszerką tego języka, który przez pisarzy polskich zarówno heretyckich, jak i katolickich dźwignięty został do prawdziwej potęgi i majestatu. Ale nie byłby język tak piękny, gdyby go nie kształtowała kultura łacińska, toteż wpływ i Rzymu, i katolicyzmu jest w tym czasie dla kultury polskiej równie pożyteczny.

Mówienie po polsku sprawia mi wielką frajdę – choć nie wiem czy widzom, którzy widzieli film, spodobał się mój akcent. Dla mnie język polski jest jednym z najpiękniejszych – miękki, pełen uroczej melodyki, rytmu, różnych intonacji. Nie wiem, czy mówię na tyle dobrze, bym kiedykolwiek mogła zagrać Polkę, ale chętnie powtórzyłabym doświadczenie i zagrała Czeszkę mieszkającą w Polsce!

To, co się nazywa językiem polskim, jest kontynuacją historyczną stanu językowego przedpolskiego, to znowu kontynuacją stanu prasłowiańskiego, stan prasłowiański kontynuacją stanu przedsłowiańskiego, stan przedsłowiański kontynuacją stanu wspólnoarioeuropejskiego i praarioeuropejskiego [praindoeuropejskiego], ten ostatni kontynuacją stanu przedarioeuropejskiego. Cofając się myślą dalej wstecz, gubimy się w pomroce wieków. Możemy wypowiadać różne domysły i mniej lub więcej dowcipne przypuszczenia, ale nie jesteśmy w stanie odtworzyć sobie obrazu języka pierwotnego w sposób mniej lub więcej określony.