język francuski
Język francuski (fr. langue française lub français) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich. Jako językiem ojczystym posługuje się nim ok. 80 mln ludzi: ok. 67 mln Francuzów, ok. 4,5 mln Belgów (czyli 42%), ok. 1,5 mln Szwajcarów (czyli 20%), a także ok. 8 mln mieszkańców kanadyjskich prowincji Québec, Ontario i Nowy Brunszwik. Ok. 201 milionów osób na całym świecie używa francuskiego jako języka głównego (oszacowanie z 2009 r. według Organisation mondiale de la Francophonie), a 72 miliony jako drugiego języka codziennego (w tym krajach Maghrebu). Wiele z tych osób mieszka w krajach, w których francuski jest jednym z języków urzędowych, bądź powszechnie używanych (54 kraje). Paradoksalnie, w Algierii, Maroku, i Tunezji, gdzie nie ma statusu języka urzędowego, jest bardziej rozpowszechniony niż w wielu krajach Czarnej Afryki, w których jest jedynym językiem urzędowym.
język francuski
Moją prawdziwą życiową partnerką jest język. A język francuski jest niezwykle złożony, bogaty, precyzyjny, a przy tym szalenie elastyczny. Potrafi się kurczyć i cudownie rozciągać. To wyjątkowa kochanka. Codziennie w mojej pracowni nie tyle zmagamy się ze sobą, ile uprawiamy miłość. Ona nieustannie mi się opiera i, niestety, zawsze wygrywa. Ale to właśnie najbardziej w niej kocham.
Autor: Éric-Emmanuel Schmitt
język francuski
Chodziłoby o zawarcie układu między Francją, Anglją i Stanami Zjednoczonemi, układu nie politycznego ani handlowego, tylko językowego, na mocy którego francuski i angielski byłyby odtąd w nauczaniu tych trzech państw urzędowo sprzymierzonemi. Angielskiego uczonoby obowiązkowo we Francji, a francuskiego w Anglji i w Stanach Ameryki północnej, i to nietylko w uniwersytetach i średnich zakładach, ale także w pewnych szkołach elementarnych wielkich miast. Skutki takiego układu dałyby się wnet odczuć, bo oba języki, uczynione w ten sposób środkiem obcowania 180 miljonów ludzi, zyskałyby za jednym zamachem rodzaj przewagi.
Autor: Michel Bréal